کارابین یکی از ابزار هایی است که شکلی مانند حرف D انگلیسی دارد. این ابزار هم در فعالیت های تفریحی مانند کوهنوردی و هم در فعالیت های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. کارابینها از یک قاب فلزی D شکل با اندازه های مختلف تشکیل شده اند که از یک سمت با استفاده از مکانیزم فنری و باز شوندگی، باز می شوند.
*** در آریانما خدمات شستشوی نما و پیچ و رولپلاک نما با مناسب ترین قیمت انجام می گیرد.
مکانیسم قفل یا بسته شدن هر کارابین به این منظور است که باعث شود اشیا بدون ترس از جدا شدن به آن وصل شوند. درست برخلاف اتصال های سنتی که هیچ نقطه بسته شدنی به یکدیگر ندارند، کارابین ها قابلیت برش آسان و یک نقطه بین راه امن را برای هر کس یا هر چیزی که ممکن است به آن نیاز داشته باشد ارائه می دهند.
کارابین ها چه در کاربرد صنعتی و چه در کاربرد تفریحی و غیره دارای انواع مختلفی است. از لحاظ شکل و از لحاظ نوع دهانه چندین مدل کارابین وجود دارد. در ادامه این موارد را بررسی خواهیم کرد.
کارابینهای بیضی شکل: این مدل از کارابین ها، اصلی ترین کارابین ها می باشند. اما امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرند. اما به هر حال هنوز هم توسط برخی شرکت ها تولید میشود. اگرچه کارابین های بیضی شکل طبق دستورالعمل شان گفته می شود که به شما این امکان را میدهند دندههای زیادی را بچسبانید، اما در کنار این قدرت بالا، استفاده از این مدل کارابین بسیار سخت و دشوارتر است. اما برای برخی جاها از این کارابین ها استفاده می شود.
کارابینهای D شکل متقارن: کارابین های D شکل نسخه بهبود یافته کارابین های بیضی شکل می باشند. این کارابین ها استفاده راحت تری دارند.
کارابینهای D شکل نامتقارن: کارابین های D شکل نامتقارن یک وسیله همه کاره به حساب می آیند. این نمونه از کارابین ها سبک تر و مستحکم تر از D شکل ها هستند. همچنین به گفته مهندسان و کارکنان این وسیله، عملکرد بهتری دارد.
کارابینهای گلابی یا HMS: این کارابین ها پر استفاده ترین کارابین ها می باشند. امروزه از کارابین های گلابی شکل یا کارابین های HMS بیشترین استفاده انجام می شود. علت این موضوع هم به خاطر وسعت کاربرد این وسیله است که برای سبد ها، راپل ها، کلایمر ها و موارد دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.
این نوع کارابین ها بسیار قوی با دوام هستند و استفاده آسان دارند. همچنین در شرایط مختلف و سخت کارایی بالایی دارند. کارابین های دارای دهانه صاف برای متصل کردن ابزارهایی مانند فرند و کیل به رک به کار برده می روند.
بعضی از کارابینهای دارای دهانه صاف، نوع (کی لاک) یه به لاتین keylock هستند. مدل های کی لاک یک نوک بدون شکاف دارند که می توان در زمان انداختن کارابین به بولت و هارنس و موارد مشابه گیر نکنند.
این نوع کارابین ها دارای یک زبانه هستند که دارای خمیدگی می باشد. این شکل و ظاهر آنها باعث می شود که متصل کردن طناب به آنها به راحتی و با نیار به کمترین فشار صورت بگیرد.
کارابین های سنجاقی دارای زبانه سنجاق شکل به صورت کلی حالتی دارند که باعث می شود وزن کلی ابزار پایین بیاید. همچنین این شکل زبانه شان باعث می شود قسمت باز و بسته شو دهانه کاربردی تر شود. اگر چه به نظر بسیاری افراد این نوع زبانه ها به اندازه مدلهای دیگر قوی نمی باشند ،اما به دلیل حجم کمتر زبانه احتمال کمتری دارد که در هنگام اتفاقات و خطرات مانند سقوط باز شوند.
کارابین های دارای دهانه قفل شونده دارای نوعی عملکرد می باشند که باعث می شوند کارابین در هیچ صورت باز نشود. حتی در شرایط پر فشار. خود کارابین های دارای دهانه قفل شونده هم دو مدل به نام های کارابین پیچ و کارابین اتولاک می باشند. در مدل های کارابین پیچ کاربر باید پیچ روی زبانه را بچرخاند تا قفل شود اما در کارابین های اتولاک، کارابین به صورت خودکار قفل می شود. طبق نظر کاربران، اتصال انواع اتولاک ایمن تر و کاربری راحت تری را دارد.
کارابین های با سایز بزرگتر عموما در کارگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند. مدل های کوچک تر، قاعدتا سبک تر بوده و فضای کمتری را می گیرند. بسته به کاربرد خود باید این فاکتور را در نظر بگیرید.
به طور کلی کارابین سبک هرچه سبک تر باشد، بهتر است. در انواع بسیار سبک کارابین، استفاده از ابزار سخت تر می شود. .و همچنین نازکی بدنه گاها می تواند به معنای دوام کمترو افزایش خطر برای کاربر باشد.
قدرت کارابین ها معمولا در سه حالت مورد سنجش قرار داده می شود: طولی ، عرضی و حالت دهانه باز. این رتبه بندی ها نیز روی بدنه کارابین ها درج می گردند. پس به این مورد دقت بیشتری داشته باشید.
برخی استاندارد ها هم بر روی کارابین ها حک می شود که نشان دهنده قدرت آن می باشد. این استاندارد ها مانند استانداردهای UIAA و CE هستند.
طبق شواهد تاریخی موجود اولین کارابین کوهنوردی توسط کوهنورد آلمانی Otto Herzog در آستانه جنگ جهانی اول اختراع شد. در حدود سال ۱۹۲۱، اولین کارابین برای کوهنوردان تولید شد و وزن آن ۱۳۰ گرم یا ۴.۵ اونس بود. البته، در نتیجه پیشرفت های بدست آمده در حوزه تکنولوژی، امروزه کارابینهای تمام استحکام به طور قابل توجهی سبک تر شدهاند و وزن آنها در حدود ۳۰ گرم یا یک اونس است. امروزه کارابین ها در اشکال، طرح ها و مدل های بسیار مختلف و متنوعی برای کاربرد های مختلف صنعتی و غیر صنعتی عرضه می شوند که همگی اهداف مختلفی را در دنیای کوهنوردی انجام می دهند.
*** به نقل از ویکی پدیا، کارابین در گذشته از کلمه فرم کوتاه شده (Karabinerhaken)، عبارتی آلمانی برای «قلاب فنری» که توسط یک تفنگدار کارابین، یا کارابینر (سرباز سواره نظام مسلح به سلاح کارابین) استفاده می شد تا کارابین خود را به کمربند یا بدن خود بچسباند.
WhatsApp us